เคี่ยวเข็ญ [V] drive ; compel; force; urge; encourage

Syn. บังคับ, ผลักดัน

Ant. ละเลย, ไม่สนใจ

Def. บีบบังคับ, บีบคั้นให้ได้ความลำบาก

Sample. แม่เคี่ยวเข็ญน้องให้ทำการบ้าน