เขี่ย [V] remove ; throw away; discard

Syn. กำจัด, ไล่

Ant. เก็บ

Def. ขับไล่ออกไปให้พ้น

Sample. นายมนตรีถูกเขี่ยออกจากพรรคร่วมรัฐบาล

เขี่ย [V] stir ; scratch

Syn. สะกิด, ปัด

Def. ค่อยๆ ทำให้สิ่งใดสิ่งหนึ่งเคลื่อนที่หลุดออกไป

Sample. พ่อใช้นิ้วเขี่ยผงที่ลูกตาลูกสาวเบาๆ