คำศัพท์ : เขิน เขิน [V] be shallow ; be high and dry Syn. ตื้นเขิน Def. ตื้นสูงเป็นเนินขึ้นมา (ใช้แก่พื้นที่ในแม่น้ำ ลำคลอง หนอง บึง เป็นต้น) Sample. ที่ตรงนี้มันเขินขึ้นมาท้องเรือของเราก็เลยติด |
คำศัพท์ : เขิน เขิน [V] shy ; abash; embarrass Syn. อาย, กระดาก, ขวยเขิน, เคอะเขิน Ant. หน้าด้าน Def. วางหน้าไม่สนิทหรือเข้ากันไม่สนิทเพราะรู้สึกกระดากอาย Sample. เจ้าสาวเขินเจ้าบ่าวเมื่อเพื่อนๆ ขอร้องให้หอมแก้ม |
คำศัพท์ : เขิน เขิน [V] be shallow (because of silt and sediment) ; high and dry Syn. ตื้นเขิน Def. ตื้นสูงเป็นเนินขึ้นมา (ใช้แก่พื้นที่ในแม่น้ำ ลำคลอง หนอง บึง เป็นต้น) Sample. ที่ตรงนี้มันเขินขึ้นมา ท้องเรือของเราก็เลยติด |