คำศัพท์ : เกี้ยวพาน
เกี้ยวพาน [V] court ; woo; entice; encircle; assail; flirt
Syn. จีบ, เกี้ยวพาราสี, เกี้ยว
Def. พูดเกี้ยว
Sample. หญิงไทยไม่มีสิทธิ์ที่จะไปรักใคร่ชอบพอ หรือเกี้ยวพานชายคนใดก่อน เพราะถือเป็นเรื่องเสื่อมเสียเกียรติอย่างร้ายแรง