อ่อนเปลี้ย [V] be exhausted ; be tired; be listless; be weak; be fatigued; be knackered

Syn. กะปลกกะเปลี้ย

Ant. กระปรี้กระเปร่า, กระฉับกระเฉง

Def. เพลียมาก

Sample. เขาอยู่กึ่งกลางแม่น้ำ กำลังอ่อนเปลี้ย ไม่รู้ว่าไปอยู่ตรงนั้นได้อย่างไร