อุสุม [N] alveolar fricative consonant ;

Def. ในไวยากรณ์เรียกเสียงพยัญชนะที่มีลมเสียดแทรกออกมาตอนฟันว่ามีเสียงอุสุม ได้แก่เสียง ศ ษ ส.

อุสุม [N] warmth ;

Syn. ไอ, ไออุ่น

อุสุม [N] heat ;

Syn. ความร้อน

อุสุม [N] summer ; hot season

Syn. ฤดูร้อน