อึกทึกครึกโครม - ดิกชันนารี
คำศัพท์ : อึกทึกครึกโครม อึกทึกครึกโครม [ADJ] noisy ; loud; boisterous; tumultuous Syn. อึกทึก, ครึกโครม, อื้ออึง Ant. เงียบ, เงียบสงบ Sample. นักเรียนลากเก้าอี้เพื่อจัดห้องสอบทำให้มีเสียงอึกทึกครึกโครมลั่นไปหมด |
อ่านออกเสียง - อึกทึกครึกโครม
