อิ่มหนำ [V] be full ; be replete

Syn. อิ่มหนำสำราญ, อิ่ม

Ant. อดอยาก, ขาดแคลน

Def. อิ่มเต็มที่

Sample. หมูแม่ลูกอ่อนล้มตัวนอนให้ลูกกินนมอย่างสำราญ หลังจากกินข้าวในรางจนอิ่มหนำ