อิฐ [N] brick ;

class. ก้อน, แผ่น

Syn. ก้อนอิฐ

Def. ดินปั้นเป็นก้อนสี่เหลี่ยมแล้วเผาจนมีความแข็ง ใช้สำหรับก่อผนังหรือกำแพง

Sample. ศาสนสถานของพุทธศาสนาฝ่ายมหายานจะสร้างเป็นแบบปราสาทก่อด้วยอิฐ หรือศิลาแลง ซึ่งได้รับอิทธิพลจากศิลปะแบบบายน