คำศัพท์ : อารยะ
อารยะ [ADJ] civilized ;
Syn. เจริญ
Ant. ป่าเถื่อน
Sample. สังคมที่มีอารยะแห่งความศิวิไลซ์ มีทั้งคนดีและคนไม่ดีปะปนอยู่