อาชีวะ [N] occupation ; trade; vocation; profession; career; calling

Syn. อาชีว, อาชีพ, การงาน, การยังชีพ, การทำมาหากิน

Def. งานที่ทำเป็นประจำเพื่อเลี้ยงชีพ

Sample. เขามีความพร้อมแล้วทางสถานะทางสังคม ในอันที่จะประกอบอาชีวะ เพราะจบการศึกษาแล้ว