อาฆาตแค้น [V] feud ; spite; look upon with hatred

Syn. อาฆาต, พยาบาท

Def. ผูกใจเจ็บและอยากแก้แค้น

Sample. เขาแสดงความมีใจกว้างขวาง โดยไม่ถือสา หรืออาฆาตแค้นฝ่ายตรงข้ามแต่อย่างใด เมื่อได้อยู่ในฐานะเจ้าพ่อผู้ยิ่งใหญ่