อนารยะ [ADJ] uncivilized ; savage; barbarous; despicable; base

Syn. ป่าเถื่อน, ต่ำช้า

Ant. อารยะ

Def. ไม่ใช่อารยะ, ไม่ดี, ไม่งาม

Sample. พวกกรีกเห็นว่าชาวเอเชียเป็นพวกอนารยะ