ห้ามใจ [V] restrain oneself ; suppress/control one's feeling

Syn. ระงับใจ, ข่มใจ, ยับยั้งใจ

Ant. ปล่อยใจ, ตามใจ

Sample. เธอควรห้ามใจตัวเองเสียบ้าง ไม่ใช่ตามใจตัวเองแบบนี้