หิวโหย [V] hunger for ;

Def. อดอยากไม่มีอาหารจะกิน

Sample. คนชนบทยากจนมีฐานะความเป็นอยู่ที่ดีขึ้นไม่ต้องอดอยากหิวโหยต่อไปเพราะความช่วยเหลือจากรัฐ