หยิ่งผยอง [ADJ] proud ; arrogant; haughty; disdainful; supercilious

Syn. ผยอง, หยิ่ง, ยะโส, จองหอง, ถือตัว

Sample. ผู้ชายที่บ้าสะสมทองคำหรือผ้าสวมเสื้อผ้าไหม จะกลายเป็นคนหยิ่งผยอง เห็นแก่ตัว โอ้อวดความร่ำรวย

หยิ่งผยอง [V] be conceited ; be arrogant; be haughty

Syn. ผยอง, หยิ่ง, ยะโส, จองหอง, ถือตัว

Sample. คนที่ประสบชัยชนะจะหยิ่งผยอง หลงรักตนเอง และเชื่อมั่นในตนเองสูง