หยาบกระด้าง [ADJ] rough ; rude; harsh; base; coarse; vulgar

Syn. กร้าน, แข็ง, กักขฬะ

Ant. อ่อนละมุน, อ่อนน้อม, สุขุม

Def. ไม่ละเอียด

Sample. จากที่เคยเป็นคนสุภาพเรียบร้อย บัดนี้เขาได้กลายเป็นคนหยาบกระด้างไปแล้ว