หมดฤทธิ์ [V] become powerless ;

Syn. สิ้นฤทธิ์

Ant. แผลงฤทธิ์

Def. หมดแรงที่จะต่อต้าน

Sample. งูจะรัดเหยื่อให้หมดฤทธิ์ก่อน แล้วจึงจะกินเหยื่อนั้น

หมดฤทธิ์ [V] have no effect ; be ineffective

Syn. สิ้นฤทธิ์

Ant. ออกฤทธิ์

Def. หมดประสิทธิภาพ

Sample. คนขับบรรทุกชอบใช้ยากระตุ้นประสาทเวลาขับรถกลางคืน เพราะทำให้ไม่ง่วง โดยไม่คิดว่าหากยาหมดฤทธิ์เมื่อไรอาจหลับใน จนทำให้เกิดอุบัติเหตุได้