คำศัพท์ : หน้าแหก
หน้าแหก [V] lose face ;
Syn. หน้าแตก, เสียหน้า
Def. รู้สึกอายเพราะทำเปิ่นหรือทำผิดพลาดต่อหน้าผู้อื่น
Sample. เขาหน้าแหกจนไม่รู้จะเอาหน้าไปซุกไว้ที่ไหน