คำศัพท์ : หน้าบูดหน้าเบี้ยว หน้าบูดหน้าเบี้ยว [ADJ] wry ; Syn. บูดเบี้ยว Ant. ยิ้มแย้มแจ่มใส, หน้าบาน, หน้าชื่น Def. ทำหน้านิ่วแสดงอาการเจ็บปวดหรือไม่พอใจ Sample. โดยทั่วไปเจ้าบ่าวเจ้าสาวจะต้องยิ้มแย้มแจ่มใสในวันชื่นคืนสุข ไม่ใช่มาทำหน้าบูดหน้าบึ้งไม่เข้ากับบรรยากาศ |