หน้าตูม [ADJ] look sullen ; look morose

Ant. หน้าบาน

Def. มีหน้าไม่เบิกบาน

Sample. คนหน้าตูมที่เดินมาหลังเวทีพาให้ผู้คนบริเวณนั้นพากันหลีกทางให้เป็นแถว