หนอง [N] swamp ; bog; mire; fen; reservoir

class. หนอง

Syn. แอ่ง

Def. แอ่งน้ำ

Sample. ควายป่ามีนิสัยชอบนอนปลัก ตามหนอง ให้ดินโคลนเคลือบตัว เพื่อป้องกันเหลือบและแมลงมาตอม

หนอง [N] pus ;

Def. น้ำเลือดเสียกลายเป็นสีขาวข้น ที่กลัดอยู่ตามแผลและฝี

Sample. การโรยสะดือเด็กด้วยยาผง หรือพอกยา มักจะทำให้เกิดหนองได้