สูงวัย [ADJ] elderly ; aged

Syn. สูงอายุ

Ant. อ่อนวัย

Def. ที่มีอายุมาก

Sample. คนสูงวัยต้องหมั่นไปพบแพทย์เพื่อตรวจร่างกายอย่างสม่ำเสมอ