คำศัพท์ : สูงระฟ้า
สูงระฟ้า [ADJ] high-rise ;
Def. ที่สูงมากเสียดฟ้า
Sample. คนบ้านนอกคงตื่นเต้นกับอาคารสูงระฟ้าในเมืองหลวง แต่คนเมืองเห็นเป็นภาพรกหูรกตา