คำศัพท์ : สูงชะลูด
สูงชะลูด [ADJ] topmost ; tall and slender; uppermost
Ant. เตี้ยตะแหมะแขะ
Def. สูงเรียวยาวขึ้นไป
Sample. เขาปีนขึ้นต้นไม้สูงชะลูด พลางใช้มีดฟันลำต้นบากให้เป็นขั้นบันไดขึ้นไปทีละขั้น