สิ้นไร้ไม้ตอก [ADJ] indigent ; moneyless; penniless; impecunious; destitute

Syn. ยากไร้, อับจน, ลำบากยากแค้น

Def. ที่ขัดสนหรือลำบากถึงที่สุด, ที่ไม่มีทรัพย์สมบัติติดตัว

Sample. ทุกวันนี้ผมกลายเป็นคนสิ้นไร้ไม้ตอกไปเสียแล้ว ได้โปรดสงสารผมเถิด

สิ้นไร้ไม้ตอก [V] impoverish ; fleece; pauperize

Syn. ยากไร้, อับจน, ลำบากยากแค้น

Def. ขัดสนหรือลำบากถึงที่สุด, ไม่มีทรัพย์สมบัติติดตัว

Sample. เขาสิ้นไร้ไม้ตอกถึงขนาดต้องเก็บของเก่าขายกิน