คำศัพท์ : สิ้นแรง
สิ้นแรง [V] be exhausted ; be worn out
Syn. หมดแรง, อ่อนแรง, สิ้นเรี่ยวแรง
Ant. กระปรี้กระเปร่า
Def. ไม่มีเรี่ยวแรงพอที่จะทำอะไรต่อไปได้
Sample. พ่อรู้สึกสิ้นแรงทันทีเมื่อรู้ว่าลูกชายติดยา