คำศัพท์ : สิ้นเวรสิ้นกรรม
สิ้นเวรสิ้นกรรม [V] pass away ; perish; die; decease
Syn. หมดเวรหมดกรรม, ตาย
Sample. ในที่สุดเขาก็สิ้นเวรสิ้นกรรมที่บ้านอย่างสงบ ไม่ต้องทนทุกข์ทรมานอีกต่อไป