คำศัพท์ : สิ้นลมหายใจ สิ้นลมหายใจ [V] die ; pass away; perish; breathe one's last; croak; kick the bucket ; peg out; sniff it Syn. สิ้นชีพ, สิ้นชีวิต, สิ้นบุญ, สิ้นลม, ตาย, สิ้นลมปราณ, หมดลม, สิ้นใจ Def. อาการที่แสดงว่าตาย Sample. ท่านสิ้นลมหายใจลงเมื่ออายุ 55 ปี |