คำศัพท์ : สามานย์
สามานย์ [ADJ] vicious ; evil; depraved
Syn. ชั่วช้า, ต่ำทราม, เลวทราม, เลวทรามต่ำช้า
Ant. ดี
Sample. เขาเป็นคนหยาบช้าสามานย์อย่างที่ผมไม่เคยเจอ