คำศัพท์ : สับราง สับราง [V] shunt ; Def. เปลี่ยนทางหลีกของรถไฟ Sample. อุบัติเหตุที่เกิดขึ้นมีสาเหตุมาจากเจ้าหน้าที่สับรางไม่ทัน |
คำศัพท์ : สับราง สับราง [V] arrange one's time so that competing suitors do not meet ; Syn. สับหลีก Def. สร้างสถานการณ์เพื่อไม่ให้ผู้มาหาตนพบกับอีกคนหนึ่ง Sample. พี่ชายเธอสับรางบ่อยๆ อย่างนี้ ระวังจะเจอดีเข้าสักวัน |