สะเทิ้น [V] feel shy ; feel embarrassed; be ashamed; be coy

Syn. ขวยเขิน, ขวยอาย, สะทกสะเทิ้น, สะเทิ้นเขินอาย

Ant. ด้าน, หน้าด้าน

Def. ไม่กล้าสบตาเป็นต้น ด้วยความอาย

Sample. เธอไม่รู้สึกสะทกสะเทิ้นที่จะรับของจากเขา

สะเทิ้น [V] feel shy ; feel embarrassed; be ashamed; be coy

Syn. ขวยเขิน, ขวยอาย, สะทกสะเทิ้น, สะเทิ้นเขินอาย

Ant. ด้าน, หน้าด้าน

Def. ไม่กล้าสบตาเป็นต้น ด้วยความอาย

Sample. เธอไม่รู้สึกสะทกสะเทิ้นที่จะรับของจากเขา