คำศัพท์ : สะอึกสะอื้น สะอึกสะอื้น [V] sob ; weep; wail; mourn Def. อาการที่ร้องไห้ร่ำไร มีเสียงชะงักเป็นห้วงๆ Sample. หล่อนร้องไห้สะอึกสะอื้นด้วยความเสียใจ |
คำศัพท์ : สะอึกสะอื้น สะอึกสะอื้น [V] sob ; weep; wail; mourn Def. อาการที่ร้องไห้ร่ำไร มีเสียงชะงักเป็นห้วงๆ Sample. หล่อนร้องไห้สะอึกสะอื้นด้วยความเสียใจ |