สะบั้น [V] rupture ; be broken off; be cut off; break; snap; be cut asunder

Syn. แยกออก, ขาด, ขาดสะบั้น

Def. แยกออกจากกันอย่างเด็ดขาด

Sample. ความสัมพันธ์ระหว่างประเทศไทยกับญี่ปุ่นได้ขาดสะบั้นลงแล้ว

สะบั้น [ADV] wildly ; extremely

Syn. มาก, แรงมาก, หนัก

Sample. เขาเล่นดนตรีได้มันสะบั้นหั่นแหลกเลย