สะดุ้งโหยง [V] start (e.g. at a noise) ; give a start; be startled

Syn. สะดุ้ง

Def. ตกใจจนผวาตัวขึ้น

Sample. เสียงกริ่งรถจักรยานที่ดังมาจากข้างหลังทำให้เขาสะดุ้งโหยง

สะดุ้งโหยง [V] start (e.g. at a noise) ; give a start; be startled

Syn. สะดุ้ง

Def. ตกใจจนผวาตัวขึ้น

Sample. เสียงกริ่งรถจักรยานที่ดังมาจากข้างหลังทำให้เขาสะดุ้งโหยง