สองฝักสองฝ่าย [N] two separate groups ; two divided groups

Syn. สองฝ่าย

Ant. ฝ่ายหนึ่งฝ่ายใด, ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง

Def. การทำตัวเข้าด้วยกันทั้ง 2 ข้าง ซึ่งมักไม่เป็นมิตรกัน โดยหวังประโยชน์เพื่อตน

Sample. ความคิดเห็นของประชาชนแตกเป็นสองฝักสองฝ่าย

สองฝักสองฝ่าย [ADJ] be allied ; dependent on two countries

Syn. สองฝ่าย

Ant. ฝ่ายหนึ่งฝ่ายใด, ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง

Def. ที่ทำตัวเข้าด้วยกันทั้ง 2 ข้าง ซึ่งมักไม่เป็นมิตรกัน โดยหวังประโยชน์เพื่อตน

Sample. ประเทศเล็กที่ช่วยตัวเองไม่ได้ มักต้องทำตัวสองฝักสองฝ่ายกับประเทศใหญ่เพื่อความอยู่รอดของตน