คำศัพท์ : สมบูรณ์พูนสุข สมบูรณ์พูนสุข [ADJ] comfortable ; convenient; without difficulty (trouble) Syn. บริบูรณ์พูนสุข Ant. ขาดแคลน Def. ที่พรั่งพร้อมไปด้วยสิ่งต่างๆ ในการดำรงชีวิตอย่างมีความสุข Sample. ลูกๆ เขามีชีวิตที่สมบูรณ์พูนสุขมานานแล้ว ถึงคราวที่ต้องลำบากเสียบ้าง |