คำศัพท์ : วิบากกรรม
วิบากกรรม [N] misery from bad deeds ; unjust deed
Syn. กรรมหนัก
Def. ความลำบากทุกข์ยากจากผลกรรมที่ทำไว้
Sample. กิเลสเป็นเหตุให้เกิดวิบากกรรมอย่างไม่จบไม่สิ้น