วิกลจริต [ADJ] mad ; insane; psychotic; nuts; crazy; unhinged; out of one's mind

Syn. บ้า

Def. ที่มีความประพฤติหรือกิริยาผิดปกติเพราะสติวิปลาส

Sample. ถ้าน.ส.ราตรีไม่ได้เป็นคนวิกลจริตทำไมอยู่ๆ จะต้องกุเรื่องเหล่านี้ขึ้นมา

วิกลจริต [V] be mad ; be insane; be psychotic; be nuts; be crazy; be unhinged; be out of one's mind

Syn. บ้า

Def. ประพฤติหรือทำกิริยาผิดปกติเพราะสติวิปลาส

Sample. พอต้องสิ้นเนื้อประดาตัว เขาก็ถึงกับวิกลจริตและฆ่าตัวตาย