ล้มคว่ำ [V] fall ; tumble; topple; plummet; stumble

Syn. ล้มคะมำ

Def. อาการที่หน้าคว่ำหัวปักลง

Sample. เขากระโดดเตะไอ้นักเลงสามสี่คนที่เดินปรี่เข้ามาล้มคว่ำไปคนละทาง