ล้งเล้ง [ADV] loudly ; boisterously; noisily

Syn. ดัง, โหวกเหวก

Def. ขึ้นเสียงเอ็ดอึงราวกับทะเลาะวิวาทกัน

Sample. คนจีนส่งเสียงคุยกันล้งเล้งไปหมด