ลูกบุญธรรม [N] adopted child ; adoptive child

class. คน

Syn. บุตรบุญธรรม

Ant. ลูกในไส้

Def. ลูกของคนอื่นที่เอามาเลี้ยงเป็นลูกของตัว

Sample. เขาใช้ขวดโค้กตีหัวลูกบุญธรรมจนเลือดออกหลายครั้งแล้วจึงเข้าข่ายกระทำทารุณกรรมกับเด็ก