คำศัพท์ : ลำเค็ญ
ลำเค็ญ [V] suffer severe hardships ; be poor; live in poverty; be impoverished; be destitute
Syn. ลำบาก, ยากแค้น, ลำบากยากเข็ญ
Ant. สุขสบาย
Sample. ในวัยเด็กเขาต้องลำเค็ญมาก บางครั้งต้องอดมื้อกินมื้อ