ลำบากยากแค้น [V] become poverty-stricken ; be badly off; live in poverty; be impoverished; be poor; undergo trouble

Syn. ลำบาก, ยากแค้น, ลำบากยากเย็น, ทุกข์ยาก, ลำเค็ญ

Def. เดือดร้อนเพราะทรมานกายหรือใจด้วยความอัตคัดขัดสน

Sample. เขาเคยมีชีวิตอยู่แต่ในเมือง ไม่เคยลำบากยากแค้นแม้แต่นิดเดียว