คำศัพท์ : ละเลิง
ละเลิง [V] have a swelled/swollen head ; be conceited; turn one's, head; be mad with pride; be uncontrollable; forget oneself
Syn. เหลิง
Def. เหลิงจนลืมตัวเพราะลำพองหรือคึกคะนอง
Sample. มนุษย์เอ๋ยจงเร่งทำความดีอย่าละเลิงลืมตัวไปเลย