ละอายใจ [V] be ashamed ; feel shame; be timid; be shy; be bashful

Syn. ละอาย

Def. รู้สึกอายในความชั่วที่จะกระทำ, ได้สำนึกผิดในความชั่วที่ทำไว้

Sample. ผมทนละอายใจที่จะต้องขอทานเขากินไม่ไหว