รัดประคด [N] a priest 's waistband ; breast-girdle or cloth; strip of cloth worn round the waist of Buddhist monks

class. เส้น,สาย, ผืน

Syn. ประคด

Def. ผ้าที่ใช้รัดอก หรือสายที่ถักด้วยด้าย สำหรับรัดเอวของภิกษุสามเณร