คำศัพท์ : ระเห็จ
ระเห็จ [V] rush ; go rapidly; flee
Def. ไปโดยเร็ว
Sample. ประธานาธิบดีถูกพลังประชาชนโค่นล้ม จนต้องระเห็จหนีออกจากทำเนียบอย่างฉุกละหุก