ระเหระหน [V] roam ; drift; wander; rove

Syn. เร่ร่อน, ร่อนเร่, ระเหหน

Def. ซัดเซไปตามบุญตามกรรม, ไม่เป็นที่เป็นทาง, เร่ร่อนไป, อยู่ไม่เป็นที่

Sample. หลังการผลัดอำนาจเขาต้องระเหระหนอยู่ในต่างประเทศนับสิบปี