ยากไร้ [ADJ] poor ; impoverished; needy; poverty-stricken; destitute; broke; indigent

Syn. ยากจน, ขัดสน, ยากจนข้นแค้น, อัตคัด

Ant. ร่ำรวย, มั่งมี

Sample. ระบบเศรษฐกิจทุนนิยมไม่ได้ทำให้รายได้กระจายตกไปถึงชนชั้นคนยากไร้เลย

ยากไร้ [V] be poor ; be impoverished; be needy; be poverty-stricken; be destitute; be broke; be indigent

Syn. ยากจน, ขัดสน, ยากจนข้นแค้น, อัตคัด

Ant. ร่ำรวย, มั่งมี

Sample. เธอคอยให้กำลังใจในยามที่ต้องประสบความไม่แน่นอน ยากไร้ หรือผิดหวังในชีวิต